BYDLINO - Bedlin - Astra28 - Strona HOBBYSTYCZNA

Historia

Z historycznego punktu widzenia Bydlino jest małą ulicówką, nazywaną wcześniej Beddelin. Bydlino od 1485 r. było w posiadaniu rodu von Schwaven, od 1626 r. rodu von Lettow, w którego posiadaniu pozostało do 1805 r. 2 stycznia 1723 r. urodził się tu znany i ceniony profesor filozofii, historii i filologii greckiej Uniwersytetu w Leydzie w Holandii - David Ruhnke (Ruhnkenius).

Kartoteka Królewsko-Pruskiego Urzędu w Słupsku zawierała w 1732 r. następujące wpisy:

Właściciel - landrat Warner von Lettow,

Chłopi półrolni - Michel Bate, Jochim Singstag sen., Jochim Singstag jun.,

Koseci - zatrudnieni na stałe w folwarku - Hanß Born sen., Hanß Born jun., Jürgen Born.

Według Brüggemann'a w 1784 r. w Bydlinie był folwark, młyn wodny i równocześnie tartak na granicy z Machowinem zwanym młynem niskim w odróżnieniu od młyna wysokiego, który znajdował się w Machowinie, mieszkało tu trzech chłopów, trzech kosetów, nauczyciel - razem jedenaście dymów.

Ze starych zapisków z 1740 r. dowiadujemy się, że majątkowi w Bydlinie przysługiwało, wspólne z Machowinem, prawo połowu ryb w strumieniu w okolicach Nowego Młyna oraz w jeziorku przy granicy ze Strzelinem. Często odbywały się w lasach majątku wycinki dębów i buków. W 1805 r. Bydlino i Machowino zostało zakupione przez możny, patrycjuszowski ród pomorski von Uckermann ze Stargardu.

Od 1849 r. posiadaczami Bydlina byli: radca prawny Franz von Uckermann, porucznik Landwehry Konrad Franz, który poprzez małżeństwo wszedł w posiadanie pobliskich Zimowisk A, po jego śmierci w 1910 r. jego syn Franz, a po jego śmierci w 1924 r. Konrad von Uckermann.

W 1923 r. zbudowany został dwór, którego do tej pory nie zbudowano, ponieważ od zawsze Bydlino gospodarowane było przez pobliski majątek w Machowinie.

W 1938 r. majątek Bydlino obejmował 405 ha, w czym: 218 ha ziemi ornej, 44 ha łąk, 41 ha upraw wierzby, 96 ha lasu, 4 ha nieużytków, dziedzińca i dróg oraz 2 ha obszaru wód. Stan zwierząt hodowlanych to: 22 konie, 90 sztuk bydła.

W 1939 r. wieś składała się, prócz majątku ziemskiego, z 18 gospodarstw, których wielkość przedstawiała się następująco:

• 10 gospodarstw o wielkości od 0,5 do 5 ha,
  
• 3 gospodarstwa o wielkości od 5 do 10 ha,
  
• 5 gospodarstw o wielkości od 10 do 20 ha.

Średni podatek gruntowy na terenie Bydlina wynosił 8,09 DM/ha przy średniej całego Powiatu Słupskiego rzędu 5,95 DM/ha.

Obie dziedziny życia były świetnie rozwinięte, przystające do potrzeb wiejskiej społeczności. W Państwowej Księdze Adresowej z 1928 r. (brak wpisów za lata 1941/1942) znajdowały się następujące wpisy:

• rzeźnik Fritz Böhlke,
  
• zajazd Paul Duske,
  
• młynarz Werner Buhrke,
  
• kowal Hubert Sengstock.
  

Wszyscy mieszkańcy byli ewangelikami. Mieszkańcy Bydlina należeli do parafii w Wytownie, a przez to do obwodu kościelnego Słupsk-Stare Miasto.

W 1932 r. w Jednostopniowej Szkole Ludowej (Volksschule) był nauczyciel oraz 25 uczniów. 1 maja 1936 r. poświęcony został nowy budynek szkoły, ale już bez zabudowań gospodarskich. Tuż przed końcem II wojny światowej nauczycielem był Bernard Voelzke.

Zbliżający się front radziecki zmusił mieszkańców Bydlina, by w popłochu, kolumną uciekali na północny-wschód, w kierunku na Machowino, Wytowno i Objazdę. Siły Volkssturmu zabezpieczyły Bydlino zaporami przeciwpancernymi. Niewielka grupa żołnierzy niemieckich pozostała w szkole, natomiast druga w sile około 25 ludzi oczekiwała Rosjan w budynku przy moście nad Słupią. Most został zbombardowany przez lotnictwo radzieckie.

8 marca 1945 r. wojska radzieckie weszły do Bydlina z dwóch kierunków: od południa drogą ze Słupska oraz od zachodu z kierunku Strzelina i okolic młyna. Wojska zajęły Bydlino bez walki. Na całej drodze aż do Zimowisk zostały zaskoczone przez Rosjan kolumny uciekinierów z okolicznych miejscowości oraz Prus Wschodnich. W kolumnach znajdowało się wiele kobiet i dzieci - uciekinierów przed bombardowaniami w Wanne Eickel. Kiedy mieszkańcy wrócili do wsi, to cała była zajęta przez jednostki radzieckie. Nocami żołnierze radzieccy gwałcili wszystkie kobiety, nie oszczędzając nawet staruszek, często na oczach ich dzieci. Wielu mieszkańców, w tym burmistrz Albrecht zostali wywiezieni w głąb ZSRR i już nie wrócili.

W 1945 r. zaczęli tu napływać przybysze z Polski, głównie z rejonów wschodnich - suwalskie. Na przełomie 1945/46 r. większość niemieckich mieszkańców została wywieziona do Niemiec. Ostatni właściciel Bydlina Konrad von Uckermann przeżył zakończenie II wojny światowej będąc na froncie. Zmarł w 1973 r. w Weißenburg w Bawarii.

Kartoteki Niemieckie wskazują, że 93 osoby wyjechały do RFN oraz 59 wyjechało do NRD. Bedlin zostało przemianowane na Bydlino.

W czasie wojny zanotowano następujące straty: 8 poległych, 8 zabitych cywili, 19 zaginionych "w niewyjaśnionych okolicznościach".