Sieradzki Park Etnograficzny - Muzeum na świeżym powietrzu. - Astra28 - Strona HOBBYSTYCZNA
Menu główne:
Historia.
Obok Wzgórza Zamkowego w Sieradzu, na początku lat osiemdziesiątych XX w., zaczęto tworzyć Sieradzki Park Etnograficzny. Pierwszym obiektem, który można było oglądać w skansenie był Dom Tkacza ze Zgierza, z przeznaczeniem na zaplecze administracyjne i magazynowe. Następnie, w latach 1986–87 odbudowywano zagrodę znanego rzeźbiarza Szczepana Muchy (1908-83) ze wsi Szale.
Pokaż Polskę na mapie
Dom Tkacza.
Pierwszym obiektem w parku etnograficznym była, przeniesiona w latach 60. XX w., a wybudowana w pierwszej połowie XIX w., chałupa ze Zgierza, zwana Domem Tkacza. Budynek ten został zaadaptowany do celów muzealniczych za sprawą ówczesnej dyrektor placówki, p. Zofii Neymanowej, która kierowała sieradzkim muzeum w latach 1948-76. Dom Tkacza jest budynkiem szerokofrontowym, zbudowanym w konstrukcji sumikowo-łątkowej. W budynku mieszczą się pomieszczenia biurowe oraz zaplecze techniczne.
Dom Szczepana Muchy.
Ten, żyjący w latach 1908-83, artysta, rzeźbił w jednym kawałku drewna figury ludzi i diabłów. Gotowe rzeźby pokostował i pokrywał czarną bejcą. Jedynie oczy malował białą farbą, przez co stawały się wyraziste, a postacie pełne ekspresji. Część z nich była podpisana: łajdak, szpicel, drań. Artysta stawiał je wokół swojego domu, znajdującego się we wsi Szale pod Sieradzem. Była to zemsta za oskarżenie go o kradzież lub kłusownictwo oraz uwięzienie na pół roku. Po powrocie z więzienia do domu poświecił się sztuce - rzeźbiarstwu. Jego twórczość została doceniona przez znawców sztuki naiwnej w latach 70. XX w. Wówczas Szczepan Mucha był laureatem wielu nagród, a dziś jego rzeźby znajdują się w wielu państwowych i prywatnych kolekcjach.
Rzeźby Szczepana Muchy znajdują się również w zbiorach Muzeum Okręgowego w Sieradzu, natomiast na teren Sieradzkiego Parku Etnograficznego przeniesiono jego dom. Chociaż zagroda pochodzi z przełomu lat 50. i 60. XX w., to ze względu na swoje walory artystyczne znalazła się w skansenie. We wnętrzach domu, pracowni oraz w ogrodzie eksponowana jest bogata kolekcja prac rzeźbiarza z lat 1972-83. W szczycie ganku prowadzącego do domu, artysta umieścił straszaki i demony. Zagroda otoczona jest bajecznym płotem. Sztachety są misternie rzeźbione, a każdy słupek ogrodzeniowy, to diabeł lub inny demon, który ma strzec domostwa. Taki w każdym razie był zamiar twórcy. Szczepanowe diabły nie ustrzegły jednak skansenu przed pożarem w 1995 r. i powodzią dwa lata później.
Zagroda wiejska.
Warto zajrzeć do zrekonstruowanej zagrody, w której skład wchodzą, co prawda obiekty z różnych miejscowości, ale odtwarzają one charakterystyczny dla ziemi sieradzkiej układ budynków. I tak, znajdziemy tu: chałupę szerokofrontową z Sieradza-Męki, stodoła ze wsi Ruda, obórka z wozownią ze wsi Wiertelaki oraz spichlerz drewniany z Brąszewic Zabrodzia.
Chałupa z Sieradza-Męki została wybudowana w 2 połowie XIX w. Ma ona ściany zbudowane w konstrukcji zrębowej i sumikowo-łątkowej oraz czterospadowy, krokwiowy dach kryty strzechą. We wnętrzu zaś oczom zwiedzających ukazuje się zrekonstruowane wnętrze mieszkalne z tego samego okresu co dom oraz rozłożony, gotowy do pracy warsztat tkacki.
Stodoła ze wsi Ruda została wybudowana na początku XX w.
Obórka z wozownią stanowi przykład budynku inwentarsko-gospodarczego z przełomu XIX i XX w.
Drewniany, podcieniowy spichlerz zwany tu kumorą, wybudowany został prawdopodobnie w 1810 r.
Wiata ze sprzętem rolniczym.
Kolejnym elementem architektonicznym, który znajduje się na terenie Sieradzkiego Parku Etnograficznego jest wiata ze sprzętem rolniczym. Wiata znajduje się tuż za, opisywaną wcześniej, zagrodą wiejską. Prezentowane są tutaj maszyny i narzędzia rolnicze z epoki.
Dzień dzisiejszy.
Sieradzki Park Etnograficzny znajduje się w Sieradzu przy ul. Grodzkiej 1, między Żegliną a Zalewem Paradzianka, w pobliżu "Wzgórza Zamkowego". Skansen etnograficzny jest czynny od czerwca do listopada, codziennie z wyjątkiem poniedziałków w godzinach:
- wtorek – piątek od 10:00 do 15:00
- sobota - niedziela od 10:00 do 16:00
Sieradzki Park Etnograficzny, oprócz domu i rzeźb Szczepana Muchy, prezentuje również kilka innych interesujących obiektów. Ekspozycja jest niewielka, ale ze względu na prezentowane zbiory oraz przede wszystkim pełną poświecenia działalność pracowników działu etnograficznego Muzeum Okręgowego – ma niezwykłą wartość etnograficzną.
Muzeum Okręgowe w Sieradzu we współpracy z Powiatowym Ośrodkiem Kultury realizuje program „Krzesiwo”. Jego celem jest ochrona oraz wspieranie rozwoju dziedzictwa kulturowego ziemi sieradzkiej. Region sieradzki leży na pograniczu wielkich makroregionów Polski: Wielkopolski, Mazowsza, Śląska i Małopolski, a mimo to zachował swoją odrębność. Zaangażowani do programu twórcy i artyści ludowi starają się o niej opowiadać i dzięki temu ożywić, niestety zanikające elementy kultury ludowej, takie jak: gwara, zwyczaje i obrzędy, muzyka, pieśni, sztuka. Sieradzkie muzeum organizuje także ciekawe festiwale i pokazy. Warto wiec przyjechać na cykliczne imprezy, takie jak: „Wiosna na ludowo” – prezentująca działalność kulturalna powiatu sieradzkiego, „Spotkania folklorystyczne Polski centralnej”, czy „Artystyczna jesień w skansenie”.
