Menu główne:
Co warto wiedzieć przed zakupem?
Myszoskoczki są zwierzętami idealnymi zarówno dla starszych i młodszych, pracujących i uczących się. Myszoskoczki nie będą się czuć samotne w ciągu dnia pozostawione same. W odróżnieniu do chomików, myszy i szczurów, które są aktywne głównie w nocy, myszoskoczki są aktywne zarówno w dzień i w nocy. Śpią około 2 godzin. Są zwinne, żywe, ciekawskie, łatwe w utrzymaniu. W zestawieniu z dużą różnorodnością kolorystyczną sprawia to, że myszoskoczki są popularnymi zwierzątkami w wielu krajach. Pomijając koszt przygotowania miejsca życia, myszoskoczki są tanie w utrzymaniu i wymagają niewiele troski. Powinny zawsze mieć dostęp do pożywienia i wody.
Myszoskoczki mają wiele cech, które czynią je idealnymi do hodowli. Jedną z ich głównych zalet jest to, iż jako typowo pustynne zwierzęta mają małe zapotrzebowanie na wodę i żywność. Natura przystosowała je doskonale do radzenia sobie w ciężkich warunkach życia na pustyni - oddają mało moczu, przez co nie jest konieczne tak częste zmienianie ściółki, jak to jest wymagane przy innych gryzoniach. Można to robić nawet w dwutygodniowych odstępach czasu. Nie wydzielają przy tym nieprzyjemnych zapachów, co sprawia, że ich hodowanie jest jeszcze mniej uciążliwe.
Jedyną, ale największą wadą myszoskoczków jest ich nieustające zamiłowanie do drapania i gryzienia. Dyskwalifikuje to plastikowe klatki jako mieszkanie dla myszoskoczka, gdyż zostały by szybko podrapane, a w najgorszym wypadku myszoskoczki mogłyby wygryźć sobie dziurę na zewnątrz i uciec wyrządzając sobie krzywdę lub niszcząc przedmioty znajdujące się w pokoju. Drapanie jest również uciążliwe szczególnie w nocy.
Trzymanie myszoskoczka.
Nigdy nie chwytaj myszoskoczka za ogon!
Najłatwiejszym sposobem trzymania myszoskoczka jest złapanie go za skórę na karku.
Gdy myszoskoczek się oswoi, będziesz mógł spokojnie brać go na rękę. Nie należy go jednak wtedy zbyt ściskać, aby się nie wystraszył.
Oswajanie.
Daj nowoprzybyłym myszoskoczkom kilka dni, aby oswoiły się z nowym domem.
Ogranicz kontakt do minimum.
Nie wykonuj w pobliżu myszoskoczków szybkich ruchów i nie zachowuj się zbyt głośno.
Wszystkie czynności wykonuj, gdy myszoskoczki nie śpią. Wyrwany ze snu myszoskoczek może być rozdrażniony, co nie jest dobrą drogą do współpracy.
Zacznij siadać przy klatce, aby myszoskoczki przyzwyczaiły się do Twojej obecności. Połóż rękę na klatce, by przyzwyczaiły się do Twojego zapachu. Spróbuj przekupić myszoskoczki, aby podeszły do Twojej ręki, podając im ziarno słonecznika. Gdy myszoskoczki oswoją się z obecnością Twojej ręki, połóż słonecznik na otwartej dłoni, aby myszoskoczki weszły na dłoń.
Karmienie.
Ciekawą cechą myszoskoczków jest to, że każdy osobnik ma swój smak i nie lubi jeść jednych rzeczy, za to uwielbia inne. Niekwestionowanym przysmakiem wszystkich myszoskoczków są pestki słonecznika. Na wolności odżywiają się głównie nasionami traw, a także nasionami i łodygami różnych roślin rosnących w zamieszkiwanej przez nie okolicy. Ziarna, które jedzą myszoskoczki to: pszenica, owies, żyto, proso, pestki słonecznika (w małej ilości) i dyni. Myszoskoczkom można również podawać suchary, gotowane ziemniaki, chleb (suchy lub świeży), płatki śniadaniowe. Nie powinno się podawać czekolady, czosnku, pokarmu dla królików, słodyczy, ani innych produktów zawierających dużo cukru.
Warzywa i owoce powinny być podawane nie częściej niż raz lub dwa razy w tygodniu, w małych kawałeczkach. Jeżeli myszoskoczki nie zjedzą wszystkiego należy usunąć resztki, gdyż mogą zapleśnieć. Warzywa i owoce, które można podawać myszoskoczkom to: jabłko (bez pestek), brokuły, marchewka, kalafior (również liście), ogórek, sałata (bardzo rzadko), pietruszka, seler, buraki, kalarepa. Zdecydowanie nie należy podawać surowej fasoli, cebuli, surowych ziemniaków, obierek z ziemniaków, rabarbaru i liści pomidorów. Myszoskoczki chętnie jedzą zieloną trawę, rośliny zielne, siano, liście i kwiaty mniszka lekarskiego.