Kościół św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny. - Astra28 - Strona HOBBYSTYCZNA
Menu główne:
Historia kościoła.
Na styku ulicy Połabskiej z ulicą św. Józefa znajduje się niewielki, neogotycki Kościół św. Józefa Oblubieńca NMP. Historia jego powstania sięga 15 czerwca 1883 r., kiedy to powołano do życia Komitet budowy Kościoła Ewangelickiego im. Martina Lutra. Pieniądze na budowę kościoła zbierano na koncertach muzycznych organizowanych w Jakobikirche (dzisiejsza Bazylika Metropolitalna), zabawach oraz kwestach i loteriach fantowych organizowanych wśród mieszkańców miejscowej gminy luterańskiej. Projekt kościoła został wykonany przez niemieckiego architekta, Maxa Drechslera. 10 listopada 1890 r. położono kamień węgielny pod budowę kościoła. 1 kwietnia 1893 r., już po śmierci architekta, powołano oficjalnie do istnienia gminę ewangelicką im. Martina Lutra. 15 września 1893 r. superintendent pastor Pötter dokonał uroczystego poświęcenia kościoła. W sierpniu 1894 r. pastor Johannes objął stałą opieką duszpasterską parafian oraz chorych z pobliskiego szpitala miejskiego.
Pokaż Kościoły Szczecina na większej mapie
20 października 1946 r., ze względu na niewielkie uszkodzenia powojenne, budynek kościoła został przekazany wiernym kościoła katolickiego, a Administrator Apostolski ks. Edmund Nowicki powołał w byłym kościele ewangelickim parafię Rzymsko-Katolicką pw. Świętego Józefa. Pierwszym proboszczem został ks. Edward Świst. Teren parafii obejmował początkowo Pomorzany oraz Kołbaskowo z kościołem filialnym w Broniszewie. Dzięki staraniom księdza proboszcza Tadeusza Jaśkiewicza w grudniu 1971 r. rozpoczęto przygotowania do odbudowy kościoła przy ul. Włościańskiej oraz wystąpiono o przekazanie terenu wraz z wieżą ciśnień na Wzgórzu Hetmańskim na własność kościoła. 4 czerwca 1977 r. samodzielność uzyskała parafia przy kościele przy ul. Włościańskiej, natomiast 22 czerwca 1986 r. parafia przy kościele wybudowanym w wieży ciśnień na Wzgórzu Hetmańskim.
W listopadzie 1993 r. obchodzono uroczystość 100-lecia istnienia kościoła. W 2010 r. wymieniony został dach na wieży kościoła. Nowy dach pokryty jest miedzianą blachą, która ma przetrwać nawet kilkaset lat. W tym samym roku proboszcz parafii, ks. prałat Ireneusz Sokalski, współpracując z konserwatorem zabytków doprowadził do wpisania kościoła do rejestru zabytków. Pozwoli to na starania się o dotacje unijne, potrzebne na kolejne remonty. W 2012 r. trwała renowacja świątyni o niespotykanym w Szczecinie zakresie. Oczyszczane są elewacje, wymieniane są poszycia dachowe, uzupełniane braki w elewacji oraz w ozdobnym detalu architektonicznym. Kościół pięknieje na naszych oczach.
Architektura budynku.
Świątynia jest stosunkowo niewielka, wybudowana w stylu neogotyckim. Budynek kościoła jest jednonawowy, z ciemnej cegły, ze strzelistą frontową wieżą, wysoką na 50 m, zwieńczoną strzelistym blaszanym hełmem zakończonym zdobnym krzyżem. Kościół został zbudowany na planie prostokąta o bokach 14,5x29,4 m z przyporami na zewnątrz oraz pięciobocznie zamkniętym prezbiterium.
Wyposażenie kościoła.
Wnętrze kościoła przykryte jest sklepieniem kolebkowym, a prezbiterium - konchowym. Na neoklasycystycznej, drewnianej emporze, wspartej na kolumnach nad głównym wejściem, zamontowano organy wykonane w fabryce "Grüneberg", która swoją siedzibę miała w Zdrojach. W wyposażeniu na uwagę zasługuje również gipsowa płaskorzeźba "Uzdrowienie córki Jaira" z końca XIX w., znajdująca się w predelli ołtarza. Współczesne witraże w oknach, przedstawiające św. Józefa oraz tabernakulum wykonane zostały wg. projektu Wiktora Ostrzołka. Zarówno ołtarz główny jak i oba boczne zostały ufundowane w 1954 r. Na wieży zachowane są dwa dzwony. Pierwszy z nich odlany został przez Johanna Heinricha Scheela w 1753 r. w Szczecinie. Pierwotnie przeznaczony był na potrzeby kościoła przy ul. Włościańskiej. Drugi dzwon pochodzi ze szczecińskiego zakładu ludwisarskiego C. Voss & Sohn i został odlany w 1915 r. Na dzwonie znajduje się inskrypcja: "Unser Glaube ist der Sieg, die Welt überwunden" ("Zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest nasza wiara") oraz nazwa dzwonu - Johannes Bugenhagen.
